Дзяўчынка міміка - сірата.

У яе няма ні таты, ні мамы, ёсць толькі старэнькая бабуля, якой не па сілах гадаваць ўнучку. Але міміка не сумуе; яна ўпэўненая, што справіцца з усім, карысць рыхтаваць і сціраць яна ўмее, а злодзеяў і разбойнікаў не баіцца!

І вось аднойчы ў двор да мімікі залазіць няпрошаны госць - дзіцяня панды, а за ім прыходзіць і Папа-панда. Тата-панда - абаяльны і станоўчы пан, з цвёрдымі ўяўленнямі аб тым, як трэба гадаваць дзяцей. Дзяцей павінны гадаваць бацькі! А ў міміцы іх няма ... Нядоўга памеркаваўшы, Папа-Панда вырашае ўдачарыць мімікі: «Папе цяжка стаць мамай, а вось стаць татам два разы - у гэтым няма нічога немагчымага».